Laat me alleen

Je praat tegen me, doet alsof.
Je fluistert woorden die ik niet versta.
Een glimlach van jou zou mij terug moeten zetten in het leven.
Maar dat gebeurt niet.
Je denkt dat je weet wat ik denk.
Je denkt dat alleen jou aanwezigheid genoeg is.
Woorden zouden me uit dit gat moeten helpen.
Je lacht opnieuw en slaat je arm om mij heen.
Ik sla je van me af en ren weg.

Heb je ooit het gevoel dat niemand je begrijpt?
Ben je ooit alleen op de wereld geweest?
Is er niemand die om je geeft?
Is er niemand waar je heen kunt gaan?
Nee, jij hebt nooit dat gevoel gehad.
Jij begrijpt het niet.
Het gevoel dat ik nu heb.

Iedereen draait om mij heen.
Maar ze kunnen beter naar huis gaan.
Alleen zijn wil ik, alleen ik mijn eigen kleine wereldje.
Maar ze zijn bang dat ik val.
Ze trekken me constant terug.
Maar ik wil vallen, tot er alleen maar duisternis is.
Ga verder, ik red het wel, of ik red het niet.
Maar je komt nog dichter bij.
Ik wil weggaan maar ik kan het niet.

Heb je ooit het gevoel dat niemand je begrijpt?
Ben je ooit alleen op de wereld geweest?
Is er niemand die om je geeft?
Is er niemand waar je heen kunt gaan?
Nee, jij hebt nooit dat gevoel gehad.
Jij begrijpt het niet.
Het gevoel dat ik nu heb.