Hét TH-rollenspel

Tomzel
Ik volg Jolien haar blik en kom bij Bill terecht. "Ehm.. Riep je me?" Vraag ik beschaamt aan mijn letterlijke grote broer en tergelijk ook aan mijn figuurlijke kleinere broer.
Over letterlijk en figuurlijk heb ik lang moeten nadenken :}

Oeh ik snapte het eerst niet :'D

Bill
"Laat al maar," zeg ik en ik maak een wuivend gebaar met mijn hand.

Jolien
Ongemakkelijk vlecht in mijn vingers tussen die van Tom.

Tomzel
Ik loop langzaam naar Bill toe die me ondertussen ook al de rug heeft omgekeerd. "Is er soms iets, Bill?" Vraag ik dan maar.

Bill
"Ik vroeg af waar je bleef," zeg ik doodleuk en ik loop weer naar binnen.

Jolien
Ik grinnik zachtjes en knijp in Toms hand.

Tom
Ik zucht enkel en voel me alweer schuldig op een of andere manier.

Jolien
"Het komt wel allemaal in orde," zeg ik zachtjes en ik streel mijn mijn hand over zijn perfecte wangetje <3

Tomzel
*Dat hoop ik oooooooh-ooooohk. pff*
Alleen die aanraking doet me al glimlachen. Ik kijk Jolien op een of andere manier jaloers aan, waarom weet ik ook niet. Volgens mij gewoon omdat zij perfect is en ik niet.

Tom is de perfectie :Y)

Jolien
Ik leg mijn hoofd op zijn schouder.Op deen of andere manier voel ik me veilig in zijn armen. na al wat die vervelende papparazi me heeft aangedaan. En al die vervelende opmerkingen die ik heb moeten verduren.

Tom
"De fototoestellen hebben je ogen toch niet verblind hoop ik?" Vraag ik dan -bezorgd- omdat je nooit weet tot wat die losers in staat zijn.

Jolien
"Mijn ogen niet, maar mijn dagje was wel een hel. En dan zijn er mensen die zich je vrienden noemen en je gewoon laten vallen en je negeren," zeg ik somber.

Tom
*Flashback* oh wacht, ik heb geen flashback want toen wij met TH voor het eerst in roddelblaadjes kwamen hadden we alleen elkaar als vriendjes :V
"God, ik verpest je leven gewoon", zeg ik geschrokken van diegene die zich vrienden noemen hun reactie.
Dat zijn twee klappen right into your face Tom Kaulitz in one day:
Eerst Bill met zijn opmerkingen en nu Jolien -maar dan niet met haar opmerkingen-! Ö

Jolien
"Dramaking," zeg ik tegen hem en ik geef hem een zacht duwtje.
"Dat betekent gewoon dat ze niet echte vrienden waren, anders zouden ze me steunen."

Tomzel
Stiekem is het maar beter ook dat het geen echte vrienden zijn ; nog meer tijd voor.. ik mag Bill niet vergeten. =O
"Daar heb je honderd procent gelijk in." Beaam ik terwijl mijn gedachten afvloeien naar een raar gevoel in mijn lichaam als ik haar recht in de ogen aankijk.

Jolien
Ik zwijmelweg als ik in zijn diepchocoladebruine ogen kijk.
*zwijmelmomentje*
:'D

Romantiek gehalte is wel een beetje té hoog aan het worden door Tom :'D

Tomzel
Langzaam ebt het gevoel weg als ik me bekeken voel door Bill. Als mijn ooghoeken een rare beweging van hem zie, verdraait mijn hoofd vrijwel direct naar hem om. "Bill, gaat het?" Vraag ik bezorgd, hoewel ik een schuldgevoel krijg dat Jolien nu minder aandacht krijgt. :'D

Jolien
Ik laat mijn vingers als een mannetje over Toms rug lopen terwijl ik naar hem en Bill kijk.

Bill
"Ik heb honger," zeg ik zachtjes. Ik weet gewoon dat ik hun momentje verstoor.

Tomzel
Ik raak met mijn hand zacht Jolien haar hand als teken dat ze me moet volgen, ondertussen wijkt mijn blik niet af van Bill. "Wat wil je hebben?" Vragend kijk ik hem aan, terwijl mijn benen naar de keuken lopen, hoewel ik het zelf al wel kan raden. iets ongezond

Bill
"Jou spagetti," zeg ik meteen. Ik had mijn antwoord klaar.

Jolien
"Je kan koken?" vraag ik met een big smile aan tom. Schattig!

Toch niet zo rampzalig koken zoals in dat programme hè? :'D

Tomzel
Ik kijk alleen Jolien met een glimlach aan waarna ik al het gerief pak voor spaghetti, maak dat mee. In eén huis zitten met de twee belangrijkste personen van mijn leven. Rawrr, seksy :'D

De ranzige spagetti met de saus waar de halve ijskast in is gekapt :'D

Jolien
Ik kijk geboeid toe hoe Tom begint met spulletjes klaarzetten. Tot mijn verbazing pakt hij mosterd?

Bill
Ik ga in de zetel zitte, terwijl ik op mijn spaghetti wacht.

Nee, Jolien alsjeblieft niet de mosterd.

Tomzel
Oh, foutje, geen mosterd. :'D *zet mosterd terug* Terwijl ik verderga met de rest ; saus eerst waarna ik het water op het vuur zet en al die dingen doe. :'D

WELMOSTERD

Jolien
Ik kijk opgelucht als hij de mosterd terugzet. Juk mosterd.
Tom snijdt ajuin en paprika en ik meot lachen als zijn ogen beginen te tranen.

Bespaar het mij, Tom, Bill EN Jolien

Tomzel
Als ik beledigd naar Jolien kijk, veegt ze behulpzaam met haar duim de tranen weg. Ik zie Jolien verbaasd opkijken als we iemand horen aanbellen. Ik zet het vuur wat lager, aangezien ik het ongeschikt vind voor Bill om nu de deur te openen, en vraag aan Jolien of ze even wil opletten op de potten en pannen die op het vuur staan zodat het straks niet in vuur en vlam staat hier. Gehaast loop ik naar de deur, even kijken of het geen paparazzi is en. Wat doet zij nou weer hier? Ik open voorzichtig de deur en kijk het gezicht van Aurora vriendelijk aan. Ze is helemaal bleek met een rode neus, van de koude concludeer ik. "Heé, ik had jou hier niet verwacht." Glimlach ik en bekijk het zakje in haar hand. "Bill is wat vergeten in het ziekenhuis en omdat ik toch in de buurt woon kom ik het maar brengen. Er zitten onder andere sleutels in, die volgens mij wel belangrijk zijn." Glimlacht ze. Ik wil het aannemen, maar als ik aan haar hand voel, voelt ze wel onderkoeld aan. "Kom toch eventjes binnen, straks bevries je hier nog in de kou." En Bill zal het ook wel fijn vinden, hoop ik. Als ik, vloekend, de deur dicht doe, zie ik Aurora wat onwennig staan. Ja wat wil je, belandt je opeens bij twee supersterren in huis met een supervrouw die in de keuken op me wacht. Ze doet haar jas uit die ik netjes aanneem en aan de kapstok hang. "Bill zit hier", wijs ik met mijn vinger naar Bill die verbaasd Aurora aankijkt. "Ze komt wat spulletjes brengen en omdat ze onderkoeld is heb ik haar binnengelaten." Verklaar ik zijn blik. "En ik ga nu even verder in de keuken koken." Zeg ik gehaast en loop met een versneld pasje de keuken in.

en bespaar het ook Aurora pleeasse :'D

Oke dan
Jolien
Geduldig roer ik in de pannen. IK schrik als ik twee handen op mijn middel voel. Ik kan het niet laten om zacht te gillen. Tom lacht zachtjes in mij oor.
"Dag leive schat van mij," zeg ik en ik roer onverstoord verder.

Bill
Ik kijk wat onwennig naar Aurora. Ze reikt me het zakje me spullen aan. "Dankje," zeg ik zacht.

Tomzel
"Dag liefste schat van mij, zal ik je verlossen een stijve arm die je krijgt door de hele tijd te roeren?" Fluister ik zacht waarna ik haar een zoen in haar hals geef. Tot mijn teleurstelling hoor ik niet echt een gesprek tussen Bill en Aurora.

Aurora
Onwennig, onhandig maar vooral onzeker blijf ik aan de grond genagelt. Het ziekenhuis is mijn territorium waar ik me op mijn gemak voel, maar hier op Bill zijn territorium voel ik me niet zo op mijn gemak.. "Gaat het al beter met je?" Vraag ik stil en bekijk de hond,
die me nu pas opvalt, die aan Bill zijn voeten ligt.