De dood voor ogen

hee

supper leuk verhaal (ik ben het anne-spirit van horsetycoon) ik hoop dat je snel verder schrijfd haha

xx

Hoofdstuk 11 - Hoer!

''Bedankt voor alle kleren, maar het hoeft allemaal niet hoor!'' Zegt Melissa schuldig. Bryan geeft haar een zoen. ''Jij verdient het.'' Ze lopen hand in hand verder. Melissa aait over de kop van Ollie. Ze is nu al gehecht aan hem. Maar hoe moet ze dat beest in godsnaam het huis inkrijgen! No way dat haar moeder een hond in huis wil. Dan maar stiekem door het raam. Melissa lacht. ''Ik ben zo terug, daar staat een vriend van me.'' Zegt Bryan, en hij steekt de straat over. ''Kom Ollie, dan gaan we op het bankje zitten. Ollie kijkt haar aan alsof ze gek is. Melissa loopt naar het bankje toe, en neemt Ollie op haar schoot. Ze kijkt naar Bryan. Zag ze dat nou goed? Waren dat echt zoveel briefjes! Melissa kan haar ogen niet geloven. Bryan komt naar haar toe gerend. ''Melissa sorry, maar we moeten je kleren terugbrengen, die vriend van me was ik nog geld schuldig en nu ben ik dus helemaal blut. Ik moet hem nog meer betalen. Melissa slikt. ''Maar die nemen ze niet meer terug hoor, ik heb die kleren al aan gehad!'' Zegt ze geschokken. Bryan vloekt. ''Laten we maar naar huis gaan, dit is echt even kut nu.'' Zegt hij boos. ''Ik kan er toch ook niets aan doen!'' Zegt ze met tranen in haar ogen. ''Jawel! Jij hebt die kleren toch aan!'' Schreeuwt hij.''Kom, we gaan.'' Melissa loopt voorzichtig achter hem aan. Ze probeert zijn hand te pakken, maar die slaat hij weg. Als ze thuis zijn loopt hij naar boven. Melissa rent hem achterna. ''Melissa, ik heb je nu echt nodig, snap je?'' Vraagt hij. Melisssa knikt, ze weet niet waar hij heen wil. ''Melissa kom op, je vertrouwd me toch?'' ''Tuurlijk.''Antwoord ze. Hij haald een condoom uit zijn zak. ''Kom dan.'' Melissa schrikt. ''Eeh, ik weet niet of ik hier wel klaar voor ben.'' Zegt ze onzeker. ''Melissa, doe nou niet zo vervelend, ik heb je hier toch ook laten slapen.'' En hij trekt zijn broek uit. Dan volgt zijn onderbroek. ''Kom hier.'' Beveeld hij. Melissa gaat voorzichtig naast hem zitten. ''Doe hem bij me om.'' Zegt hij. Twijfelend kijkt ze hem aan, maar doet dan wat hij zegt. ''Schiet eens op joh, doe je broek uit.'' Zegt hij. Is dit echt dé lieve Bryan? Denkt ze. Moet ze dit wel doen? Maar het is jou schuld dat hij blut is! Ik moet het wel doen. Melissa trekt haar broek uit. Bryan duwt haar hardhandig op het bed en trekt haar slipje uit. ''Auw! Bryan het doet pijn!'' Zegt ze. ''Niet zeiken en meedoen.'' Melissa slikt, en laat hem zijn gang gaan. Ze hoord hem hijgen. Als hij klaar is komt er een grotere verassing.

''Melissa, je weet dat ik nu blut ben.. Straks komt die vriend een voorstel doen, zijn vriendin werkt hier in Amsterdam achter het glas. Ze verdiend er echt heel veel mee. Jij moet vanavond met haar mee, voor 1 avond, vind je dat goed?'' Hij kijkt haar recht in de ogen. ''Bryan..'' Ze slikt. ''Ik weet het niet, als prostituee, in die vieze hokjes!'' Ze walgt er al van als ze er aan denkt. ''Maar schatje.'' Hij streelt haar over haar wang. ''Ik hou van je, en zal de hele avond op je blijven letten zodat er niets kan gebeuren. Geen enkele gek kan je wat aandoen.'' Hij brengt het zo over dat Melissa het nog geloofd ook. ''Oke dan, maar ik doe het voor jou.'' Er rolt een traan over haar wang. ''Niet huilen schatje, je bent echt hartstikke goed, denk maar aan gisteravond.'' Zegt hij met een gemene lach op zijn gezicht. Melissa krijgt er rillingen van. Dan gaat de bel. ''Ik doe open.'' En hij staat op. ''Hé jongen, alles goed!'' Melissa hoort een onbekende stem. ''En, doet ze het?'' Ze zijn gaan fluisteren. ''Ja man. Gaat helemaal goedkomen, laat haar maar wat lingerie gaan kopen met d'r.'' Dan komen de jongens binnen. ''Schatje, dit zijn Erik en Jasmine. Jasmine zit al een paar jaar in het vak en gaat lingerie met je kopen.'' Zegt hij. Melissa knikt en staat op. ''Ik weet het niet Bryan, m'n moeder mist me denk ik verschrikkelijk.'' Zegt ze. ''Die moeder van je! Ze heeft jou toch in de steek gelaten, waarom zou je nog om haar geven? Ik ben de enige die om je geeft liefje, voor altijd.'' Zegt hij, en hij zoent haar. ''Neem haar maar mee Jasmine.'' Zegt Erik. Melissa loopt met het meisje mee. Ookal is Melissa al 16, ze voelt zich nu een kleuter die het handje van haar moeder moet vasthouden. Ze lopen een winkel binnen, overal liggen seksspeeltjes. ''Ik kom zo terug, ik zag aan de overkant een wc.'' Zegt Melissa, en ze loopt naar buiten. Ze loopt de toiletten binnen. ''GAAN!'' Schreeuwt het door haar hoofd. Dan bedenkt ze zich. Ze heeft nog een jaartje te leven, misschien minder! Dan laat ze zich niet het graf in tillen met een hoer als bijnaam! Ze loopt het hokje uit. Jasmine staat nog steeds naar lingerie te kijken. Melissa kijkt nog 1 keer om, en sprint dan weg. Weg van die loser!

Als Melissa thuiskomt ziet ze haar moeder nergens. ''MAM!'' Gilt ze. Geen antwoord. Dan niet. Het eerste wat ze wil doen is douchen. Die vieze smerigheid van Bryan van zich afwassen. Niet te geloven dat ze zich zo in hem heeft vergist. Toch belt ze eerst Tessa op. ''Hee Melis, is alles goed met je?'' Vraagt ze. ''Niet echt, kan je langskomen?'' Vraagt Melissa ongemakkelijk. Ze weet het antwoord wel, maar toch. ''Tuurlijk mop, ben er over een kwartiertje!'' En ze verbreekt de lijn. Melissa gaat onder de douche staan. Het warme water valt als hagel op haar lichaam. Al snel word haar huid rood. Ze wast zichzelf grondig met zeep. Bah, die viezerik! Als ze klaar is droogt ze zich af. Ze hoord haar mobiel gaan. Nummer onbekend. Nieuwsgierig neemt Melissa op. ''Hallo? Met Melissa.'' Zegt ze vrolijk. ''Dom, dom, dom. Met mij is niet te spotten Melissa, kom naar de body shop in de stad, anders zal je korte leventje snel voorbij zijn.'' Zegt een mannelijke stem. ''Bryan?'' Vraagt ze ongelovig. ''Om 5 uur bij de body shop, kom op tijd.'' En hij verbreekt de verbindig. Ze kijkt op haar horloge, 10 voor 5. Als ze nu weggaat is ze nét op tijd. Maar Melissa gaat niet. Wat denkt die flikker wel niet! Een beetje als hoer daar gaan staan, echt niet. De klok slaat 5 uur. Een paar minuten later gaat de deurbel. Dat zal Tessa wel zijn. Snel rent ze naar beneden en doet de deur open. Hardhandig word ze naar binnen geduwt door 2 mannen met een muts over hun hoofd, ze kan de gezichten niet zien. ''Help!'' Gilt ze, maar veel komt er niet uit haar keel, die strak dichtgeknepen word. ''Ik doe het!"' Komt er nog net uit haar keel. De greep om haar nek verslapt. ''Kom mee. Haal geen grappen uit, we zijn gewapend. Zeggen de mannen. Dan komt Bryan in de deuropening staan. ''Hé liefje, alles goed?'' Zegt hij. ''Jij klootzak!'' Zegt ze huilend. ''Sst, niet zo grof in de mond. '' En hij loopt naar haar toe. Hij streeld haar wang en buigt zijn hoofd naar haar oor toe. ''Ik hou echt van je, en ik haal je hier weg.'' Fluisterd hij, en hij geeft haar een zoen. Melissa weet niet precies wat ze ermee moet. ''Het is oké, wacht maar buiten.'' Zegt hij tegen de jongens. Ze knikken en lopen weg. Melissa zakt huilend in elkaar. ''Kom, we gaan naar je kamer.'' Zegt hij. Samen lopen ze naar boven.

''Je moet dit echt voor me doen Melissa, ik vind het echt niet leuk om je zo te zien, geloof me.'' Zegt hij kalmerend. Melissa knikt. Ze weet niet hoe hij het doet, maar ze vertrouwd hem volledig. Dan pakt hij een plastic tasje. ''Dit moet je zo aan.'' Zegt hij, en hij pakt een setje uit de tas. Het is een kleine roze string met versierseltjes er aan, met een bijpassende bh. ''Pas het maar.'' Zegt hij. Melissa pakt het setje aan. ''Ik help je wel.'' Zegt Bryan, en hij trekt haar shirt uit. Hij geeft haar kusjes in haar nek, naar beneden. Hij maakt haar bh los. Melissa trekt zijn shirt ook uit. Hij maakt haar broek los, en trekt die ook naar beneden. Na een paar minuten ligt Melissa naakt op haar bed, met Bryan boven op haar. Dan stopt hij. ''Sorry, ik liet me even gaan. Laten we maar opschieten.'' Zegt hij. Melissa knikt en doet de lingerie aan. Daar overheen doet ze een joggingbroek aan en een vest. ''Dat doe je vanavond uit hoor.'' Zegt Bryan afkeurend. Hij pakt haar arm stevig beet en trekt haar mee naar beneden. Buiten staan de jongens nog te wachten. ''Kom, in de auto leg ik je de prijzen uit.'' Zegt hij. En hij duwt haar de auto in. ''Wacht! Tessa komt eraan, ik moet zeggen dat ik wegga.'' Zegt ze. ''Schiet nou eens op!'' Zegt Bryan geërgerd. Snel springt ze de auto uit. Pijnsteken schieten haar hoofd door. Even van haar stuk gebracht schud ze haar hoofd. Dat heeft ze al een tijdje niet gehad. Tessa komt de tuin ingefiets, Melissa wuift haar naar binnen. ''Snel, deur dicht. Op slot, niet meer open doen. Niet voor Bryan!'' Gilt Melissa in paniek. Tessa doet snel wat ze zegt. ''Melissa! Wat zie je er uit, wat is er gebeurd?'' Melissa word overspoeld met vragen. ''Snel naar boven!'' Als ze boven zijn verteld Melissa het hele verhaal. ''Melis, kom we gaan lekker beneden zitten en een filmpje kijken. Dan zal ik de politie bellen.'' Zegt Tessa. Melissa knikt en ze lopen naar beneden. ''Wil jij misschien een dekentje pakken voor me op zolder?'' Vraagt Melissa. Tessa knikt en loopt naar boven. Dan klinkt er een oorverdovende gil.

Hoofdstuk 12 - Mama, blijf bij me.

''Melissa, blijf beneden!'' Commandeert Tessa. ''En bel de ambulance!'' Gilt ze. Met de telefoon in haar hand rent Melissa naar zolder. Nieuwsgierig wat er is. Dan blijft ze staan. Ze laat de telefoon vallen. ''Melissa!'' Tessa vangt haar op, voordat ze neervalt. Melissa kan haar ogen niet geloven. Daar hangt haar moeder. Een gil ontsnapt haar mond. De wereld begint te draaien, het is nog erger dan dat ze haar moeder in de slaapkamer vond, toen had ze het al geprobeerd. En nu, ze kan het niet geloven. Alles word zwart voor haar ogen. ''Melissa sta daar niet zo en bel de ambulance!'' Gilt Tessa. Melissa wil het nummer intikken, maar ze weet niet welke. ''Wat is het nummer?'' Vraagt ze huilend. ''1-1-2! Schiet op.'' Zegt ze, in wanhoop om de moeder van Melissa los te maken. Een kwartier later staat de ambulance op de stoep. En nog een paar minuten later een zwarte auto om haar moeders lijk in mee te nemen. Hoe moet het verder? Zij heeft nog maar een paar weken te leven, en in plaats van daar een paar topweken van te maken, word het een hel. Parijs is verleden tijd. De leuke uitjes met haar moeder zijn verleden tijd. Haar hele leven, weg..

Melissa rent zo hard ze kan, op weg naar het ziekenhuis. Haar hoofd zit vol met vragen, die ze maar aan 1 iemand kwijt kan. Hij is de enige waar ze aan denkt. Toch, net voor het ziekenhuis slaat ze af. Voor haar wacht het meer. Daar moet ze heen. De tranen stromen over haar wangen, maar ze moet door, ook al krijgt ze geen lucht meer. Ze mag niet opgeven, niet net zoals haar moeder. Ze heeft me gewoon in de steek gelaten! Bonkt het door haar hoofd. Melissa rent het meer in. De waterplonsen dansen om haar heen. Steeds dieper, en dieper. Tot ze niet meer kan staan. Het water is ijskoud. Het ijs is dan al wel ontdooit, maar het voelt alsof er overal ijsklontjes om haar heen zweven. Ze zwemt verder en verder. Precies in het midden stopt ze, de kramp prikt in haar zij. ''Ik mag niet opgeven!'' Schreeuwt ze huilend. ''Dat jij het nou niet meer aankan! Je hebt alles verpest! Wat ben je voor een moeder! Ik haat je!'' Gilt ze over het meer heen. De echo is kilometers verder nog te horen. Melissa duikt onder water. Ze heeft toch niemand meer om voor te leven. Ze blaast haar adem uit, en zakt verder naar de bodem. Ze voelt dat haar longen protesteren, maar ze geeft er niet aan toe. Dan hoort ze een stem. ''Melissa! Nee!'' Ze weet niet waar het vandaan komt, maar het laat haar wel naar boven zwemmen. Als ze boven is voelt ze zich slap. Toch ziet ze een schim van Tessa's jas. ''Melissa! Kom er uit idioot, waar ben je mee bezig!'' Gilt een stem over het meer. Melissa probeert te zwemmen, maar ze komt niet meer vooruit. De steken worden erger en haar spieren worden slap. ''Help.'' Kan ze nog uitbrengen. Maar het is al te laat. Tessa springt het water in, in een poging om haar leven nog te redden, maar het is over. Over en uit. Melissa's lichaam zakt naar beneden. Als Tessa bij haar is aangekomen is ze al te laat, Melissa is verdronken.

''Melissa, wat heb je gedaan?'' Sam staat tegenover haar. ''Waar ben ik?'' Vraagt ze. ''Je bent dood.'' Zegt hij. Zijn antwoord snijd als een mes door haar heen. ''Dood?'' Vraagt ze ongelovig. ''Ja wat denk je anders! Je hebt zelfmoord gepleegd, je vriendin wilde je nog redden maar het was al te laat. Ik heb alles zien gebeuren Melissa, je zag je vriendin daar staan, maar je hebt haar gewoon in de steek gelaten, hoe kon je!'' Schreeuwt hij kwaad. Zijn lieve, zachte stem was verandert in een kwaadaardig monster. ''Ik weet het niet.'' Zegt ze. Als ze nog kon huilen, zou ze het doen, maar geen druppel komt nog uit haar ogen. ''Wat is er met me, waarom kan ik niet huilen!'' Gilt ze. ''OMDAT JE DOOD BENT!'' Schreeuwt hij. ''Je weet niet wat je mensen hebt aangedaan die om je geven.'' Zegt hij. Er rolt een traan over zijn wang. ''Waarom kan jij wel huilen?'' Vraagt ze. Sam veegt de tranen weg met zijn mouw. ''Ik huil niet!'' Zegt hij met trillende stem. Melissa kijkt om zich heen, ze is gewoon bij het meer, op de kant. Ze ziet Sam instorten. Melissa knielt bij hem neer en slaat een arm om hem heen. ''Ik gaf om je Melissa, je was ze eerste die zag wie ik echt ben, en niet 1 of andere zielige jongen die alsmaar in het ziekenhuis ligt. Ik wilde je beschermen, ik had je kunnen beschermen, tegen alles en iedereen.'' Zegt hij huilend. ''Behalve tegen mezelf.'' Sam knikt.

''Je hebt je leven niet altijd in de hand, maar dat had jij wel. Je kon er voor kiezen om te blijven leven, waarom deed je dat niet? Je wilt niet weten hoe jaloers ik op je was, dat jij nog vrolijk rond kon lopen met mensen die om je gaven. Dat kon ik niet Melissa, toen ik je riep, was ik al dood. In het ziekenhuis was ik al overleden. Jij was de laatste die met me sprak. Mijn ouders waren die dag omgekomen bij een auto ongeluk. Ik heb mensen in de steek gelaten. En dat moet ik goed maken. Net als jij dat moet doen. Sam spreekt zo wijs. Hij is zo lief, en knap, en schattig. En rond de 17, 18. ''Hoe moet ik dat doen?'' Vraagt ze. ''Kom maar mee.'' Sam pakt haar hand. ''Doe je ogen dicht.'' Melissa doet wat hij zegt. ''Doe maar weer open.'' Als Melissa haar ogen opent staat ze in de kamer van Tessa. ''Hoe kan dit?'' Vraagt ze. ''Tijdreizen. We zijn nu 3 weken verder.'' Antwoord hij. Melissa loopt naar haar vriendin toe. Huilend zit ze op haar bed, krassen op haar armen. ''Ze snijd zichzelf.'' Zegt Melissa geschrokken. ''Dat doet ze sinds er kanker is vastgesteld bij je. En ze pleegt zelfmoord als jij haar niet helpt. Melissa, je was alles voor haar. Ze kan niet zonder je.'' Zegt Sam. ''We gaan verder.'' Als ze haar ogen weer opent zijn ze in het klaslokaal waar haar klas les heeft. ''Wat zijn ze rustig.'' Zegt ze. Melissa loopt rond. ''Kijk, zelfs die etterbak gaf om je. Hij is er kapot van.'' Zegt hij. Melissa loopt naar Jordy toe. Stil zit hij in het hoekje van de klas. Met rode ogen voor zich uit te staren. ''Hij schok zich kapot toen ik hem terugpakte.'' Verteld ze. ''Ik wil het terugdraaien. Alles terugdraaien. Bryan aangeven en weer leven!'' Zegt Melissa. Nu komen de tranen wel met liters uit haar ogen stromen.

mooooiiii echt heel mooi schrijf snel verder haha ik wacht in spanning op het volgend stuk

anne1994 schreef:

mooooiiii echt heel mooi schrijf snel verder haha ik wacht in spanning op het volgend stuk

Oeeeh leuk dat je reageert. Heb er weer een stukje bij geschreven.. Heb eigenlijk geen tijd, moet nog suuuperveel leren.

Horssloverr schreef:

anne1994 schreef:

mooooiiii echt heel mooi schrijf snel verder haha ik wacht in spanning op het volgend stuk

Oeeeh leuk dat je reageert. Heb er weer een stukje bij geschreven.. Heb eigenlijk geen tijd, moet nog suuuperveel leren.

o nouja tog bedankt voor het nieuwe stukjee haha heel veel succes verder nog met leren en nogmaals het is echt een suppper geweldig verhaalik snap niet waar je de inspiratie vandaan haalt ik zou het nooit kunnne maarja

anne1994 schreef:

Horssloverr schreef:

anne1994 schreef:

mooooiiii echt heel mooi schrijf snel verder haha ik wacht in spanning op het volgend stuk

Oeeeh leuk dat je reageert. Heb er weer een stukje bij geschreven.. Heb eigenlijk geen tijd, moet nog suuuperveel leren.

o nouja tog bedankt voor het nieuwe stukjee haha heel veel succes verder nog met leren en nogmaals het is echt een suppper geweldig verhaalik snap niet waar je de inspiratie vandaan haalt ik zou het nooit kunnne maarja

Haha, m'n vingers zijn kleine typmachines. Als ik begin, dan komt er van alles uitrollen. Weer een nieuw stuk, waarschijnlijk wel onverwacht

Hoofdstuk 13 - Terug bij af.

Melissa kijkt om zich heen. Dat meen je niet! Alweer in het ziekenhuis. Wat, in het ziekenhuis? Ze was toch dood? Huh! ''Tessa?'' Fluisterd ze. Tessa kijkt op. Melissa kijkt in een behuilt gezicht, haar ogen zijn rood van het huilen. ''Melissa.'' Zegt Tessa vol bewondering, alsof het een prachtig kunstwerk is. ''Je lag in coma Melissa, alweer. Ze zeiden dat er 90% kans was dat je het niet overleefd.'' Legt Tessa uit. Hoewel het misschien een belangrijk onderwerp is, het doet Melissa niet zo veel. ''Hoe kon je me dat aandoen Melissa? Weet je wel hoe erg ik ben geschrokken.'' Tessa begint te huilen. ''Hoe kón je nou zelfmoord plegen. Je bent toch niet zo dom als je moeder! Ik geef om je Melissa, meer mensen doen dat!'' Zegt ze huilend. Huilend valt Tessa Melissa in de armen. ''Ik Was dood, echt dood.'' Zegt Melissa.

Tessa zit op het bed van Melissa. Afgelopen nacht heeft Melissa eens goed zitten nadenken. Wat had ze anders te doen, ze kon toch niet slapen. ''Tessa, het klinkt misschien raar, maar ik wil dood. Ik heb hier niets meer te zoeken. Je moet me begrijpen.'' Zegt ze met een brok in haar keel. Tessa zit daar maar, voor zich uit te staren. ''Tessa, kom eens.'' Vraagt Melissa, en ze klopt op haar deken. Tessa staat op. ''Je moet me zeggen dat je het begrijpt. Melissa kijkt haar recht in de ogen. ''Dat kan ik niet Melissa. Hoe moet ik je nou beloven dat ik het goed vind dat jij een eind aan je leven wil maken. Ik hou van je Melissa, echt waar. Ik kán je niet laten gaan. Hoe moet ik dan verder?'' Er rollen tranen over haar wangen. ''Tessa, jij hebt wel mensen die om je geven. Niet alleen ik. Je moeder, vader, broertje en allemaal mensen van school. Ik hou ook van je, maar ik kan gewoon niet meer. Mijn hoofdpijn komt steeds vaker en erger. Ik zal toch niet lang meer te leven hebben. Misschien nog een paar weken. Of misschien ben ik morgen al dood.'' Zegt ze. ''Niet doen, niet daar over beginnen.'' Beveeld Tessa. ''Het is gewoon.. Ik ga je zó erg missen.'' Voegt Tessa er aan toe. ''Ik wil dat je voor mij de politie belt, en dat je Bryan aangeeft.'' Vraagt Melissa aan Tessa. ''Hier mag hij niet mee wegkomen.'' Melissa voelt een scheut van pijn door haar hoofd schieten, maar ze probeerd niet toe te geven. ''Tessa, het spijt me.'' Zegt ze nog. Dan word het zwart voor haar ogen.

''Ze valt weg!'' ''Probeer haar terug te krijgen!'' ''Clear? Clear!'' ''Geen pols.'' ''Blijf proberen, ze moet blijven leven!'' Maar hoe hard ze ook proberen, het levenloze lichaam van Melissa zal niet meer bewegen. ''Tijdstip van overlijden, 17.28'' Word er nog gezegt.

''Sam? Mama?'' Melissa geloofd haar ogen niet. ''En wie ben jij?'' Vraagt ze aan een onbekende man. ''Ik ben je vader.'' Zegt de man. ''Wees maar niet bang schatje, we gaan er samen heen. Met z'n allen. Het hele gezin. Melissa kijkt haar moeder vragend aan. ''En Sam..?'' Vraagt ze. ''Dat is je broer, ik heb hem vroeger laten adopteren omdat ik niet voor hem kon zorgen. Maar dat kan ik nu wel schatje.'' Zegt ze. Sam wijst naar het licht. ''Kom, we gaan. Met z'n vieren, hand in hand lopen ze het licht in. Dan horen ze iemand achter zich roepen. ''Wacht! Wacht op mij!'' Het is Tessa. ''Ik kan niet zonder je Melis.'' Melissa lacht door haar tranen heen. Het licht valt als een deken over ze heen. Op weg, naar het geluk...

dit was een onzettend mooi verhaal om te lezen ik hoop dat je snel weer een verhaal schrijft en hopelijk kan en mag die dan wel gwn op horsetycoon staaan

anne1994 schreef:

dit was een onzettend mooi verhaal om te lezen ik hoop dat je snel weer een verhaal schrijft en hopelijk kan en mag die dan wel gwn op horsetycoon staaan

Ik ga zeker een nieuw verhaal beginnen! Heb alleen nog geen onderwerp.

Ideeën?