Hét TH-rollenspel

Bill
Ik weet geen woord uit te brengen, mijn plaat blijft haperen terwijl ik alleen maar kan huilen. Er is iets geknapt, er is iets chaotisch groots geknapt. Hanne haar woorden doen me pijn diep vanbinnen, Tom = Bill. Dus ik ben gelijk aan Tom. Dus ik heb eigenlijk iets vreselijks haar aangedaan.

Hanne
Mijn hart breekt als ik Bill zo zie huilen. MIjn gevoelens voor Bill domineren. Wat kan hij eraan doen, dat wat Tom gedaan heeft? Ik trek mijn hand uit pak zijn kin vast en voel zijn zachte lippen op de mijne. Op die manier is Tom totaal anders als Bill. Tom was ruw, hongerig en gewoon te erg. Bill is gevoelig, zacht, ...

aardig, lief, niet gierig, houdt van Hanne, wilt altijd klaarstaan voor Hanne, voelt zich enorm gekwetst en schaamt zich voor weerwolf Tom, enz..

Bill
Ik proef mijn eigen zoute tranen in de zoen, maar ik vind het meer een bevestiging van Hanne dat ze nogsteeds van me houd. Ik laat me meeslepen met haar soort van verklaring en probeer al mijn gedachte op een rijtje te zetten.
Hoewel ik momenteel maar één gedachte heb.
Hanne; i <3 you

Dikke nek x'D
Hanne
Ik beëindig de zoen. "Het is mijn schuld."

Bill
'Het is je broer zijn schuld,' zeg ik stil. Als hij me nooit overstuur had gemaakt.. Was ik nooit boos op Hanne geworden.. Was ik nooit gemeen geweest tegen Hanne. Ik schaam me diep. Maar als ik nog verder denk, schaam ik me nog meer: Was Tom nooit zo ver geweest, als ik hem had tegengehouden. Als ik het niet had verzwegen tegen hem dan, dan was Hanne niet zo zwaar gekwetst als nu. ik ben zo'n uilskuiken ik ben dom. Ik ben nutteloos. N U T T E L O O S.
'Nee, het is mijn schuld. Als ik nooit iets had gezegd tegen Tom, dan wist hij er niet van, dan zou hij nooit met zo'n lust zijn vertrokken dan.. Het is allemaal mijn schuld.' Ik haak me terug asociaal af om terug helemaal in elkaar gedoken te gaan zitten.

Hanne
"Niet... Nee Bill nee. Het is jou schuld niet." Ik porbeer hem recht in zijn ogen te kijken serieus. Vanbinnnen breek ik als ik hem zo verdrietig zie.

Bill
Waar is je sterke kant Bill Kaulitz? Ik veeg ruw mijn tranen weg met mijn mouw. Ik blijf stil zitten, ik durf Hanne niet aan te kijken. Uit schaamte omdat ik me altijd weer zo hard moet aanstellen. Hoe durf ik toch? Langzamerhand word ik terug rustig. Hoewel er af en toe nog wel een traan komt opduiken. Plots gaat mijn gsm af, omdat ik niet snel genoeg ben, pakt Hanne hem en leest het binnenkomend berichtje. Meteen kijkt ze verafschuwd naar mijn gsm en geeft hem snel aan mij en wendt ze haar hoofd weg.
Tom.

Hanne
Ik ga in shoktoestand. Dat smsje. Ik had bijna die gsm door de kamer geslingerd. Ik zie Bill zijn ogen groot worden.

Bill
Ik steek het ding snel weg en probeer iets te verzinnen om Hanne rustiger te maken. Maak het me zo vaak wijs als je wilt, Hanne is totaal geblokkeerd nu en vooral niet rustig. De naam Tom zal haar helaas meermaals gaan blokkeren. Ik schaam me diep en ik weet alleen dat ik nu snel naar huis moet gaan voordat Tom nogmaals iets doms doet. 'Hanne, het is wel mijn schuld. Tom is zo koppig om te zeggen dat hij geen problemen heeft, maar hij heeft een aparte iets waardoor hij max om de 6u en min. om de 12u medicijnen moet innemen. Hij doet het niet altijd en dat zorgt voor agressieve problemen.. Ik moét nu naar huis, ik had gisteren gedacht dat ik hem hier zou aantreffen maar hij was al weg. Hij moét zijn pillen hebben voordat hij het bij nog een meisje doet..' Ik durf eigenlijk niet te bewegen, maar Tom heeft me nodig. Ik sta langzaam recht, onwennig geef ik Hanne een zoen op haar wang. Om maar niet te laten zien dat ik zo ruw en onhandig ben zoals Tom. Tom zou nooit iemand een kus op de wang geven. Alleen dé lichaamsdelen, lippen en de halsstreek zoent hij uit pure waanzin.

Hanne
Ik kijk Bill na. Al gauw verwijnt hij uit mijn kamer en beneden hoor ik de deur toeslaan. Tom? ziekte? Ik schud nogmaals mijn hoofd om mijn gedachten stil te krijgen. Ik kruip uit mijn bed. Ik heb nood aan een douche. Een lange warme douche omù al mijn gedachten uit te wassen.

wandeldewandeldewandeldewandel

Bill
Als ik de deur achter mij dicht doe, hoor ik Scotty luidkeels janken. 'Rothond! Als je nu niet stopt met je gejank dan ga je eraan!' Geschrokken ren ik naar de geluiden. 'Tom stop daarmee!' Roep ik fel, boos, kwaad, grommend als een leeuw die al een jaar geen eten heeft gehad en een gemakkelijk prooi voor zich ziet dat de hyena's van zich afnemen. Tom laat Scotty los bij zijn nekvel. Hij komt dreigend op me af, maar uit ervaring kan ik nu beter verbaal sterk zijn dan fysiek. Zijn 10cm kleinerigheid staat voor me. Ik kijk hem met een kwaadaardige blik aan, hetzelfde doet hij bij mij. Als hij uithaalt met zijn hand, blokkeer ik die door zijn arm met mijn hand vast te nemen. Zijn andere pols pak ik ook vast. Hij begint hevig tegen te spartelen, alsof hij een baby is die niet in bad wilt. Ik ben hier nu al wel getraind op, ik leid hem gemakkelijk naar de zetel en ik ga daar op zijn schoot zitten zodat hij niet weg kan. Uit mijn broekzak haal ik de medicijnen. 'Ik. Heb. Geen. Problemen, Bill!' Roept hij fel en probeert weg te geraken. Weer blokkeer ik hem met mijn kracht, als hij wat gekalmeerd is, duw ik meteen twee pilletjes in zijn mond. 'Slikken en ga daarna maar een glas water halen,' grom ik en ga van hem af. Hij bromt iets binnesmonds maar verdwijnt dan in de keuken. Luid zuchtend laat ik me in de zetel vallen, deze keer verliep het vlot in tegenstelling van de vorige keer dat ik dit ook moest doen.

hanne
Het water maakt me rustig. Al mijn gespannen spieren ontspannen. Niet aan Tom denken, niet aan gisterenavond denken. Plots verstijf ik terug helemaal.
Ik loop uit de douche en doe een handdoek rond mij. Wat als... wat als... wat als ik nu zwanger ben??

Bill
Tom is al snel terug normaal, hij is rustig, hij is aardig tegen mij, tegen Scotty en is al helemaal vergeten wat er gisteren is gebeurd. Hij loopt vrolijk door het huis en ik voel me gerustgesteld. Maar niet over Hanne, mijn lange haren vallen triest naar beneden. Ik probeer mijn wallen te bedekken, maar dat gaat niet goed lukken. 'Tom, gaat het hier een beetje lukken?' 'Tuurlijk, broertje.' Zegt hij en friemelt wat aan zijn pet. bedenkelijk staar ik hem aan, maar bedenk me dan dat Hanne me meer nodig heeft dan dat Tom me nodig heeft. Mam is toch zo terug thuis.
Als ik terug bij Hanne ben heb ik al ondervonden dat ik beter via de achtertuin kan gaan en zo via een zijdeur naar binnen. Niet veel later zit ik terug in haar kamer, piekerend naar haar bed te staren, waar hét gisteren allemaal gebeurd is. Hoe kon zo'n perfecte wereld in twee seconden in elkaar storten?

Hanne
Ik trek propere kleren aan en loop mijn kamer binnen. Het kan niet, Het kan niet. Het kan niet. Ik ben niet verbaast als ik Bill terug zie zitten. Woordloos ga ik naast hem zitten. Zo zitten we dan. Stil. Naast elkaar. Tom ruineerde onze levens.

Bill
Met mijn vandaag al zovaak gebruikte trieste blik staar ik naar de grond. Mijn ogen verwoorden dat ik emotieloos ben, hoewel ik zoveel kan zeggen over hoe stom ik ben geweest, hoe dom ik ben geweest, hoe hard ik me schaam, maar nog veel meer. Emotieloos staar ik nogsteeds naar de grond. Wat zou er nu bij Hanne in haar hoofd rondgaan?

Hanne
Ik laat mijn hoofd langzaam op zijn schouder zakken. "Ik wil vergeten wat gebeurt is. Ik wil enkel dat je weet dat ik van je houd."
Mijn stem klinkt zacht. Ik kijk Bill in zijn ogen en forceer een klein glimlachje.

Bill
'Ik houd enkel en alleen van jouw,' ik wil er nog aantoevoegen dat ik wat er gisteren is gebeurd vreselijk vind maar ik houd wijselijk mijn mond.

Hanne
Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik merk dat ij het moeilijk heeft. Wie zou dat niet hebben. Zijn tweelingbroer en ik. En dan nog dat hij me dwong. Ik bedenk hoe verschrikkelijk dit ook voor hem moet zijn. "Niet verdrietig zijn, we komen er wel doorheen." fluister ik in zijn oor.

Bill
Ik sluit langzaam mijn ogen om alles even te laten bezinnen, tot dat er een fout beeld binnenkomt. Ik heb het gevoel dat Tom naar hier op komst is?
Misschien wilt hij zijn excuses aanbieden Ö

Eva was er vandaag? ö
Hanne
"Wat is er?" vraag ik zacht aan Bill als hij plots verstart.

Eva was er die dag ^^
Ik moest wachten op mama omdat ze de honden ging uitlaten en alles was al klaar, dan bedoel ik : aankleden, tanden poetsen, checken of ik alles bij heb voor internaat, school gerief, ed-
Dus dacht ik, ik ga snel PC'en =D
En geen seconde later nadat ik op 'verzenden' ofzoiets had geklikt was mama terug met de hondjes :'D
(Ja, de pc opstarten duurt lang. ^^)
En daarna moest ik naar school, schnap.

Bill
Ik betwijfel of ik het haar moet zeggen, wijselijk houd ik mijn mond erover en sluit ik haar vraag af met een 'er is niets.'
Ik draai me plots snel om als er een rare kronkel door mijn keel schiet en ik héel luid hoest. Mijn hand omsluit mijn hals die aan de binnenkant schor en droog aanvoelt.

Bah, bah, bah, vandaag zat een kutbengel van mijn klas - ja het zijn eigenlijk allemaal kutbengels want ze zijn toch een jaar jonger, pûh - mijn situatie thuis uit te lachen. Naja, ik had ervoor een zinnetje gezegd van 'Te non placo' (jij bevalt me niet) gezegd en toen begon ze te zeggen ; ja jij kent al die woordjes nog van vorig jaar en toen zei ik: ik heb er niet voor gekozen om te blijven zitten, vele mensen zouden al zelfmoord gepleegd hebben, ik ben dus sterker.
Toen Lore, die naast me zat, begon in mijn bovenarm te knijpen van 'eens kijken of ze spieren heeft' en dat vond ik dom en toen begon Kaat te lachen en moest ik bijna huilen omdat ze met mijn situatie lachte en toen zei ik heel fel. 'Te non placo! Waarom zit je mijn situatie nu uit te lachen als jij als zielig kind niet eens weet wat er bij mij thuis allemaal gebeurd!' en toen werd ze stil. 'Ik lachte alleen maar met je latijnse woordjes die jij al kent en ik niet.' en toen was ik heel de laatste les wiskunde verdrietig. =[
Maar ik was toch het actiefst :'D
Omdat ik zo altijd mijn verdriet probeer weg te stoppen, oja en Kaat heeft me vandaag bijna vermoord. Mijn adamsappel had ze bijna helemaal vanachter in mijn keel gemept Ö
Maar voor de rest is Kaat wel een lief meisje ^^.
Ze doet gewoon soms irri omdat ik agressief tegen haar doe omdat ze er gewoon om vraag :']

Grom. Stomme mensjes Ö

Hanne
Ik klop zachtjes op Bill zijn rug. Ik geloof hem ergens niet. Hij houdt iets achter. Ik zag het aan de manier waarop hij met zijn ogen overenweer flitstten toen hij antwoordde...

NEEEE :'[
Ik heb de Jolientrein gemist toen je online was Ö
Nu ga ik mezelf straaaaffeeeeeeeeen
drietig. =[

Billhoudtzichstill
Mijn aandacht wordt getrokken door een klein meisje dat plots de deur opent, met Winnie vlak naast zich. Ze staart me alleen maar aan en komt dan spontaan op Hanne afgelopen en pikt haar van me in. Ze gaat op haar schoot zitten en trekt dan een zielig gezichtje. 'Winnie wil niet met de bal spelen,' zegt ze dan en wijst verwijtend naar de hond.



Dat ben ieeeieeeek :']
Nu ga ik mijn MONDSPRAY innemen :'D
Ik ben dus ziek, wist je dat al? =D
en mijn keel is ziek en mijn hals is ziek en mijn hoofd is ziek en weetje wie het ergst van al ziek is? MIJN KONT. >.<"

Hanne
Ik rol met mijn ogen naar Bill. "Dag Eva, ken je Bill al?" vraag ik gemaakt lief aan haar. "Misschien moet je Winnie wat eten geven?" stel ik aan haar voor.
Bill kijkt me ongeloovend aan. Ik werp hem een vragende blik. Zijn ogen gaan van mij naar Eva.

Bill
Het kleine meisje huppeldepupt van Hanne af en neemt Winnie mee de kamer uit. 'Kom Pooh beer, ik zal je wat eten geven,' bazelt ze wat en sluit dan glimlachend de deur. 'Alsof die hond met een bal gaat spelen omdat hij eten heeft gekregen, kom op zeg,' Grijns ik.